Anasayfa
Kur'ân-I Kerîm Yirmi Üç Senede Nâzil Oldu. Nâzil Olurken Bazen Kemik Parçalarına, Bazen Kabuğu Soyulmuş Hurma Ağaçlarının Tahtalarına, Bazen De O Günün İptidai Kâğıtlarına Yazılıyordu. Ayrıca O Devirde, Nâzil Olan Her Âyeti Ânında Ezberlemek Suretiyle Kur'ân'ın Tamamını Ezberleyen De Pek Çoktu. İbn-İ Mes'ud, Zeyd Bin Sabit, Übey Bin Ka'b, Hz. Osman Ve Daha Yüzlercesi Kur'ân'ın Tamamını Ezberlemişlerdi. Bir Âyet Nâzil Olduğu Zaman, 
Resûlü Vahyen:
'Bu Âyet Falan Sûrenin Şu Âyetidir' Derdi. Onlar Du Bu Âyeti Oraya Kor, Ona Göre Ezberlerlerdi. Kur'ân-I Kerîm'in Sûreleri De Yine Vahyen Sıralanmıştır. Aynı Zamanda Eşsiz Mu'cizeler Menbâı Bu İlâhî Kelâm Sahabenin Sadrında, Elindeki Kâğıtta, Hurma Ağacında Veya Kemikler Üzerinde Yazılı Ve Mahfuz Bulunuyordu. Yemâme Harbi'nde Kurrâ Denilen Hâfızlardan Pek Çoğu Şehit Olunca Hz. Ömer Ciddi Bir Endişeye Kapıldı. Bir Gün Bu Endişesini Hz. Ebû Bekir'e Şöyle Açıkladı:
- Ey'ın Peygamberi'nin Halifesi, Yemâme'de Şu Kadar Kur'ân Hâfızı Şehit Oldu. Eğer Önümüze Çıkan Birkaç Vak'âda, Bir Kısmı Daha Şehit Olursa, Kur'ân-I Kerîm'in Tamamını Bilen Hafızlar Kalmayacağından Ve Kelâmı'nın Unutulacağından Endişe Ediyorum.
- Ya Ömer Ne Yapmamı İstiyorsun?
- Kur'ân-I Kerîm'i Toplayıp Bir Araya Getirelim Ve Hemen Yazalım. Kur'ân'ı Hâfızların Kafalarına Bırakmayalım. Yoksa Onlar Ölür Gider. Kur'ân-I Kerîm De Zâyi Olur.
Hz. Ebû Bekir İse Meselenin Hassasiyeti Karşısında Tir Tir Titriyordu. 'Ben'ı Kendi Adıma Ve Hesabıma Konuşturursam, Hangi Yer Beni Taşır, Hangi Gök Beni Gölgelendirir' Diyen Hz. Ebû Bekir, Bu Teklif Karşısında İrkilmiş Ve Birdenbire, Arslan Gibi Kükreyerek: 'Ya Ömer, Bana Neyi Teklif Ediyorsun? Resûlullah Devrinde Yapıl-Mayan Bir Şeyi Bana Nasıl Teklif Edebilirsin?' Demişti.
Hz. Ömer Uzun Uzun İşin Ehemmiyet Ve Nezaketini Anlattı. Hz. Ebû Bekir Sonrasını Şöyle Anlatıyor: 'Vallahi Ömer Bu Mevzuda İsabetli İmiş. Benim Kalbime De İnşirah Verdi. Artık Benim Kalbim De Bu İşe Yatmıştı. Anladım Ki, Kur'ân-I Kerîm'in Muhakkak Cem'edilmesi Lâzım!'
Bu İşi Kim Yapacaktı? Beraberce Düşündüler Ve Zeyd Bin Sâbit'te Karar Kıldılar. Zeyd (Ra), Resûl-İ Ekrem'in, Kur'ân'ına İtimat Ettiği Hâfızlardandı. Zeyd Bin Sâbit (Ra) Anlatıyor: 'Halife Beni Çağırmıştı. Yanında Ömer (Ra) Başını Aşağıya Eğmiş Bekliyordu. Halife, Bana Kur'ân'ı Cem'etme Teklifinde Bulundu. Bu Teklif Karşısında İrkildim, Ürktüm. 'Bana, Resûlü'nün Devrinde Yapılmayan Bir Şeyi Teklif Etmeyin' Dedim. Nihâyet Ebû Bekir İşin Ciddiyeti Ve Lüzumunu Anlattı. Bu Mesele Benim De İçime Yattı Ve Meselenin Lüzumuna Ben De İnandım.'
Hz. Ebû Bekir, Bütün Hâfızları Toplayıp Bir Araya Getirdi. Herkesin Yanındaki Kur'ân Bölümleri Bir Araya Getirildi Ve Şûrâya Sunuldu. Çalışmaların Sonunda Toplanıp, Yazılan Kur'ân'da Cumhur İttifak Ettiler. Kur'ân'ın Sıralanı-Şı, Âyet Ve Âyetlerin Sıralanışı, Sahâbenin İttifakı İle Tevâtü-Ren Vukû Buldu.
Hz. Osman'ın Hilafeti Zamanında Kıraatlerin İhtilâfından Dolayı Tereddüt Hâsıl Oldu. Resûl-Ü Ekrem Bir Hadîslerinde: إنَّ هذا القُرْآن أنزلَ عَلي سبْعَةِ أحْرُف 'Kur'ân Yedi Harf Üzerine Nâzil Oldu'[4] Buyurmuştu. Bu Yedi Harf Keyfiyeti Ne Olursa Olsun Kelimelerin Değişik Şekillerde, Kabile Fonetiğine Ve Mahariç Anlayışına Göre Okunması Veya Kur'ân-I Kerîm'in İçindeki Emir, Nehy, Vaad, Vaid, Lehçe, Şive, Edâ Veya Daha Başka Şeyler...
Kur'ân-I Kerîm'in Bu Vecihlerle Okunması Müslümanlar Arasında Birtakım İhtilafların Doğmasına Sebep Oldu. Bunun Üzerine Huzeyfe (Ra), Hz. Osman'a (Ra) Müracaat Ederek; 'Müslümanlar Arasında Ciddi Bir İhtilaftan Endişe Ediyorum. Kur'ân'ın Nüshalarını Çoğaltıp, Bunları Çeşitli Mıntıkalara Gönderelim, Halk İhtilafa Düşmesin' Dedi. Hz. Osman Da Zeyd Bin Sabit, Abdullah Bin Zübeyr Ve İbn-İ As'dan Müteşekkil Bir Heyet Oluşturdu.
Kur'ân-I Kerîm De Bu Heyet Tarafından Yazıldı Ve Yedi Adet Nüsha Meydana Getirildi. Çoğaltılan Bu Nüshalar Hz. Ebû Bekir Zamanında Yazılan Kur'ân'ın Aynısıydı. Nüshalar Çeşitli İslâm Memleketlerine Gönderildi.[5] O Günden Bugüne Kur'ân-I Kerîm Aynı Şekliyle Muhafaza Edilmektedir. Esasen (Celle Celâluhu) Şu Âyet-İ Kerimede De Belirttiği Üzere, Onu Teminat Altına Almıştır: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ 'Kur'ân'ı Biz İndirdik, Andolsun Ki Onu Muhafaza Edecek Biziz.' (Hicr,15/9).
Kur'ân'ı Kıyâmete Kadar Devam Ettirecektir. Biz Kur'ân'a Sahip Çıkarsak Kur'ân Bizimle Devam Eder. Böylece Hanemiz Ve Memleketimiz Onun Nûruyla Aydınlanır. Evet, Onu Başımıza Tâç Yapıp Koyabilsek, Bütün İnsanlığın Başına Tâç Olma Mazhariyetine Erebiliriz.
[1] Buhâri, Fedâilu'l-Kur'ân, 31. Müslim, Müsafirin, 235,236. Tirmizi, Menâkıb, 95, Nesâi, 83, İbn Mâce, İkâme, 1.76. Dârimi, Salât, 171, Fedâilu'l-Kur'ân, 34. Müsned, III. 369, V, 349, 351, 359, VI, 37,167
[2] Buhâri, Tevhid, 52; Ebu Davud, Vitr, 20; İbn Mâce, İkame, 176
[3} Buhâri, Tefsir-U Suretin-Nisa, 9; Fedailu'l-Kur'ân, 32, 35; Müslim, Müsafirin İftitah, 37; Müsned, V, 16, 61, 114, 124, 127, 128, 132
[4] Buhari, Fedâilu'l-Kur'ân, 5,27, Tevhid, 53, Bed'ul-Halk. 6 4; Müslim, Müsafirin, 270; Ebu Davud, Vitr, 22; Tirmizi, Kur'ân
[5] Ez-Zerkânî, Menâlhilu'l-İrfan, I, 250 Ve Tefsîr Usulü Kitabları
Resûlü Vahyen: 'Bu Âyet Falan Sûrenin Şu Âyetidir' Derdi. Onlar Du Bu Âyeti Oraya Kor, Ona Göre Ezberlerlerdi. Kur'ân-I Kerîm'in Sûreleri De Yine Vahyen Sıralanmıştır. Aynı Zamanda Eşsiz Mu'cizeler Menbâı Bu İlâhî Kelâm Sahabenin Sadrında, Elindeki Kâğıtta, Hurma Ağacında Veya Kemikler Üzerinde Yazılı Ve Mahfuz Bulunuyordu. Yemâme Harbi'nde Kurrâ Denilen Hâfızlardan Pek Çoğu Şehit Olunca Hz. Ömer Ciddi Bir Endişeye Kapıldı. Bir Gün Bu Endişesini Hz. Ebû Bekir'e Şöyle Açıkladı:
- Ey
'ın Peygamberi'nin Halifesi, Yemâme'de Şu Kadar Kur'ân Hâfızı Şehit Oldu. Eğer Önümüze Çıkan Birkaç Vak'âda, Bir Kısmı Daha Şehit Olursa, Kur'ân-I Kerîm'in Tamamını Bilen Hafızlar Kalmayacağından Ve Kelâmı'nın Unutulacağından Endişe Ediyorum.- Ya Ömer Ne Yapmamı İstiyorsun?
- Kur'ân-I Kerîm'i Toplayıp Bir Araya Getirelim Ve Hemen Yazalım. Kur'ân'ı Hâfızların Kafalarına Bırakmayalım. Yoksa Onlar Ölür Gider. Kur'ân-I Kerîm De Zâyi Olur.
Hz. Ebû Bekir İse Meselenin Hassasiyeti Karşısında Tir Tir Titriyordu. 'Ben
'ı Kendi Adıma Ve Hesabıma Konuşturursam, Hangi Yer Beni Taşır, Hangi Gök Beni Gölgelendirir' Diyen Hz. Ebû Bekir, Bu Teklif Karşısında İrkilmiş Ve Birdenbire, Arslan Gibi Kükreyerek: 'Ya Ömer, Bana Neyi Teklif Ediyorsun? Resûlullah Devrinde Yapıl-Mayan Bir Şeyi Bana Nasıl Teklif Edebilirsin?' Demişti.Hz. Ömer Uzun Uzun İşin Ehemmiyet Ve Nezaketini Anlattı. Hz. Ebû Bekir Sonrasını Şöyle Anlatıyor: 'Vallahi Ömer Bu Mevzuda İsabetli İmiş.
Benim Kalbime De İnşirah Verdi. Artık Benim Kalbim De Bu İşe Yatmıştı. Anladım Ki, Kur'ân-I Kerîm'in Muhakkak Cem'edilmesi Lâzım!'Bu İşi Kim Yapacaktı? Beraberce Düşündüler Ve Zeyd Bin Sâbit'te Karar Kıldılar. Zeyd (Ra), Resûl-İ Ekrem'in, Kur'ân'ına İtimat Ettiği Hâfızlardandı. Zeyd Bin Sâbit (Ra) Anlatıyor: 'Halife Beni Çağırmıştı. Yanında Ömer (Ra) Başını Aşağıya Eğmiş Bekliyordu. Halife, Bana Kur'ân'ı Cem'etme Teklifinde Bulundu. Bu Teklif Karşısında İrkildim, Ürktüm. 'Bana,
Resûlü'nün Devrinde Yapılmayan Bir Şeyi Teklif Etmeyin' Dedim. Nihâyet Ebû Bekir İşin Ciddiyeti Ve Lüzumunu Anlattı. Bu Mesele Benim De İçime Yattı Ve Meselenin Lüzumuna Ben De İnandım.'Hz. Ebû Bekir, Bütün Hâfızları Toplayıp Bir Araya Getirdi. Herkesin Yanındaki Kur'ân Bölümleri Bir Araya Getirildi Ve Şûrâya Sunuldu. Çalışmaların Sonunda Toplanıp, Yazılan Kur'ân'da Cumhur İttifak Ettiler. Kur'ân'ın Sıralanı-Şı, Âyet Ve Âyetlerin Sıralanışı, Sahâbenin İttifakı İle Tevâtü-Ren Vukû Buldu.
Hz. Osman'ın Hilafeti Zamanında Kıraatlerin İhtilâfından Dolayı Tereddüt Hâsıl Oldu. Resûl-Ü Ekrem Bir Hadîslerinde: إنَّ هذا القُرْآن أنزلَ عَلي سبْعَةِ أحْرُف 'Kur'ân Yedi Harf Üzerine Nâzil Oldu'[4] Buyurmuştu. Bu Yedi Harf Keyfiyeti Ne Olursa Olsun Kelimelerin Değişik Şekillerde, Kabile Fonetiğine Ve Mahariç Anlayışına Göre Okunması Veya Kur'ân-I Kerîm'in İçindeki Emir, Nehy, Vaad, Vaid, Lehçe, Şive, Edâ Veya Daha Başka Şeyler...
Kur'ân-I Kerîm'in Bu Vecihlerle Okunması Müslümanlar Arasında Birtakım İhtilafların Doğmasına Sebep Oldu. Bunun Üzerine Huzeyfe (Ra), Hz. Osman'a (Ra) Müracaat Ederek; 'Müslümanlar Arasında Ciddi Bir İhtilaftan Endişe Ediyorum. Kur'ân'ın Nüshalarını Çoğaltıp, Bunları Çeşitli Mıntıkalara Gönderelim, Halk İhtilafa Düşmesin' Dedi. Hz. Osman Da Zeyd Bin Sabit, Abdullah Bin Zübeyr Ve İbn-İ As'dan Müteşekkil Bir Heyet Oluşturdu.
Kur'ân-I Kerîm De Bu Heyet Tarafından Yazıldı Ve Yedi Adet Nüsha Meydana Getirildi. Çoğaltılan Bu Nüshalar Hz. Ebû Bekir Zamanında Yazılan Kur'ân'ın Aynısıydı. Nüshalar Çeşitli İslâm Memleketlerine Gönderildi.[5] O Günden Bugüne Kur'ân-I Kerîm Aynı Şekliyle Muhafaza Edilmektedir. Esasen
(Celle Celâluhu) Şu Âyet-İ Kerimede De Belirttiği Üzere, Onu Teminat Altına Almıştır: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ 'Kur'ân'ı Biz İndirdik, Andolsun Ki Onu Muhafaza Edecek Biziz.' (Hicr,15/9). Kur'ân'ı Kıyâmete Kadar Devam Ettirecektir. Biz Kur'ân'a Sahip Çıkarsak Kur'ân Bizimle Devam Eder. Böylece Hanemiz Ve Memleketimiz Onun Nûruyla Aydınlanır. Evet, Onu Başımıza Tâç Yapıp Koyabilsek, Bütün İnsanlığın Başına Tâç Olma Mazhariyetine Erebiliriz.[1] Buhâri, Fedâilu'l-Kur'ân, 31. Müslim, Müsafirin, 235,236. Tirmizi, Menâkıb, 95, Nesâi, 83, İbn Mâce, İkâme, 1.76. Dârimi, Salât, 171, Fedâilu'l-Kur'ân, 34. Müsned, III. 369, V, 349, 351, 359, VI, 37,167
[2] Buhâri, Tevhid, 52; Ebu Davud, Vitr, 20; İbn Mâce, İkame, 176
[3} Buhâri, Tefsir-U Suretin-Nisa, 9; Fedailu'l-Kur'ân, 32, 35; Müslim, Müsafirin İftitah, 37; Müsned, V, 16, 61, 114, 124, 127, 128, 132
[4] Buhari, Fedâilu'l-Kur'ân, 5,27, Tevhid, 53, Bed'ul-Halk. 6 4; Müslim, Müsafirin, 270; Ebu Davud, Vitr, 22; Tirmizi, Kur'ân
[5] Ez-Zerkânî, Menâlhilu'l-İrfan, I, 250 Ve Tefsîr Usulü Kitabları
